Halloween (1978) ฮัลโลวีนเลือด
เรื่องย่อ
ภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดขึ้นด้วยชื่อเรื่อง / ลำดับเครดิตเปิดสั้น ๆ ที่แสดงแจ็ค – โอ – แลนเทิร์นพร้อมด้วยเพลงธีมที่มีชื่อเสียงของจอห์นคาร์เพนเตอร์ ภาพจะค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ เมื่อหยุดแสงไฟจะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเพื่อเผยให้เห็นว่าตาและจมูกเป็นรูปร่างของผู้ชายที่ถือมีด
ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นในวันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2506 ซึ่งเป็นคืนวันฮาโลวีนอันหนาวเหน็บในแฮดดอนฟิลด์รัฐอิลลินอยส์ กลางถนนมีบ้านสไตล์วิคตอเรียนสีขาวสองชั้นตั้งอยู่ มีคนเริ่มเดินเข้าไปหามันและเห็นจูดิธดูหนังออนไลน์ มาร์กาเร็ตไมเยอร์ส (แซนดี้จอห์นสัน) วัย 17 ปีผ่านประตูหน้าเข้ามาจูบแฟนหนุ่ม (เดวิดไคล์) อย่างหลงใหล เมื่อพวกเขาเดินไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่นคนข้างนอกก็เดินตามพวกเขาไปรอบ ๆ ข้างบ้านและมองผ่านหน้าต่าง แฟนหนุ่มถามจูดิ ธ ว่าพวกเขาอยู่คนเดียวหรือไม่และเธอตอบว่ามีคนชื่อไมเคิลอยู่ใกล้ ๆ แฟนของเธอสวมหน้ากากตัวตลกและจูบเธออย่างติดตลก เธอหัวเราะและบอกให้เขาถอดมันและเขาก็แนะนำให้พวกเขาขึ้นไปมีเซ็กส์ชั้นบน พวกเขาวิ่งขึ้นบันไดขณะที่คนนอกบ้านเดินตามพวกเขากลับไปด้านหน้า The Shape มองเห็นแสงสว่างจากหน้าต่างชั้นบนและเริ่มเดินกลับไปที่ด้านข้างของบ้านอย่างรวดเร็วผ่านประตูห้องครัว อย่างรวดเร็ว Shape เปิดลิ้นชักและคว้ามีดที่คมมาก มันเริ่มค่อยๆคืบคลานผ่านห้องรับประทานอาหารและห้องนั่งเล่นและมาถึงด้านล่างของบันได ที่นั่นแฟนหนุ่มของจูดิ ธ กำลังใส่เสื้อของเขาและออกจากบ้านไป จูดิ ธ เรียกลงบันไดเพื่อให้เขาโทรหาเธอในวันรุ่งขึ้น เขามองขึ้นไปข้างบนเป็นครั้งสุดท้ายและจากไปอย่างเงียบ ๆ ทันทีที่เกิดสิ่งนี้รูปร่างจะเริ่มเดินขึ้นบันไดไปสู่โถงทางเดินที่มืดมิด เมื่อมองลงไปจะเห็นหน้ากากตัวตลกที่พื้น The Shape หยิบมันขึ้นมาแล้วดึงมันมาไว้บนใบหน้า เมื่อเข้ามาในห้องนอนของจูดิ ธ ก็เห็นเธอนั่งอยู่หน้ากระจกเปลือยยกเว้นกางเกงชั้นในแปรงผม เธอกลับมามีรูปร่างและไม่รู้ตัวว่ายืนอยู่ตรงนั้น The Shape เดินขึ้นมาข้างหลังเธอและในที่สุดเธอก็รู้สึกถึงการปรากฏตัวของมัน หมุนตัวไปรอบ ๆ เธอเห็นว่านั่นคือไมเคิล (วิลแซนดิน) บุคคลที่ถูกอ้างถึงก่อนหน้านี้และรู้สึกรำคาญจึงปกปิดหน้าอกของเธออย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นไมเคิลก็ยกมีดขึ้นและเริ่มแทงเธอซ้ำ ๆ ในบริเวณต่างๆของร่างกาย หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเธอก็ล้มลงกับพื้นเต็มไปด้วยเลือด อย่างรวดเร็วรูปร่างเดินออกจากห้องนอนลงบันไดและออกประตูหน้าบ้านเข้าไปในสนามขณะที่รถแล่นเข้าไปในถนนรถแล่น พวกเขาคือมิสเตอร์และมิสซิสไมเออร์พ่อแม่ของจูติห์ เมื่อเห็นไมเคิลพวกเขาถอดหน้ากากตัวตลกออกเผยให้เห็นใบหน้าของเด็กชายวัย 6 ขวบที่จ้องมองไปในอวกาศด้วยสีหน้าว่างเปล่าโดยที่ยังคงกำมีดไว้ในมือข้างเดียว The Shape เดินขึ้นมาข้างหลังเธอและในที่สุดเธอก็รู้สึกถึงการปรากฏตัวของมัน หมุนตัวไปรอบ ๆ เธอเห็นว่านั่นคือไมเคิล (วิลแซนดิน) บุคคลที่ถูกอ้างถึงก่อนหน้านี้และรู้สึกรำคาญจึงปกปิดหน้าอกของเธออย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นไมเคิลก็ยกมีดขึ้นและเริ่มแทงเธอซ้ำ ๆ ในบริเวณต่างๆของร่างกาย หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเธอก็ล้มลงกับพื้นเต็มไปด้วยเลือด อย่างรวดเร็วรูปร่างเดินออกจากห้องนอนลงบันไดและออกประตูหน้าบ้านเข้าไปในสนามขณะที่รถแล่นเข้าไปในถนนรถแล่น พวกเขาคือมิสเตอร์และมิสซิสไมเออร์พ่อแม่ของจูติห์ เมื่อเห็นไมเคิลพวกเขาถอดหน้ากากตัวตลกออกเผยให้เห็นใบหน้าของเด็กชายวัย 6 ขวบที่จ้องมองไปในอวกาศด้วยสีหน้าว่างเปล่าโดยที่ยังคงกำมีดไว้ในมือข้างเดียว The Shape เดินขึ้นมาข้างหลังเธอและในที่สุดเธอก็รู้สึกถึงการปรากฏตัวของมัน หมุนตัวไปรอบ ๆ เธอเห็นว่านั่นคือไมเคิล (วิลแซนดิน) บุคคลที่ถูกอ้างถึงก่อนหน้านี้และรู้สึกรำคาญจึงปกปิดหน้าอกของเธออย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นไมเคิลก็ยกมีดขึ้นและเริ่มแทงเธอซ้ำ ๆ ในบริเวณต่างๆของร่างกาย หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเธอก็ล้มลงกับพื้นเต็มไปด้วยเลือด อย่างรวดเร็วรูปร่างเดินออกจากห้องนอนลงบันไดและออกประตูหน้าบ้านเข้าไปในสนามขณะที่รถแล่นเข้าไปในถนนรถแล่น พวกเขาคือมิสเตอร์และมิสซิสไมเออร์พ่อแม่ของจูติห์ เมื่อเห็นไมเคิลพวกเขาถอดหน้ากากตัวตลกออกเผยให้เห็นใบหน้าของเด็กชายวัย 6 ขวบที่จ้องมองไปในอวกาศด้วยสีหน้าว่างเปล่าโดยที่ยังคงกำมีดไว้ในมือข้างเดียว บุคคลที่อ้างถึงก่อนหน้านี้และรู้สึกรำคาญปกปิดหน้าอกของเธออย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นไมเคิลก็ยกมีดขึ้นและเริ่มแทงเธอซ้ำ ๆ ในบริเวณต่างๆของร่างกาย หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเธอก็ล้มลงกับพื้นเต็มไปด้วยเลือด อย่างรวดเร็วรูปร่างเดินออกจากห้องนอนลงบันไดและออกประตูหน้าบ้านเข้าไปในสนามขณะที่รถแล่นเข้าไปในถนนรถแล่น พวกเขาคือมิสเตอร์และมิสซิสไมเออร์พ่อแม่ของจูติห์ เมื่อเห็นไมเคิลพวกเขาถอดหน้ากากตัวตลกออกเผยให้เห็นใบหน้าของเด็กชายวัย 6 ขวบที่จ้องมองไปในอวกาศด้วยสีหน้าว่างเปล่าโดยที่ยังคงกำมีดไว้ในมือข้างเดียว บุคคลที่อ้างถึงก่อนหน้านี้และรู้สึกรำคาญปกปิดหน้าอกของเธออย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นไมเคิลก็ยกมีดขึ้นและเริ่มแทงเธอซ้ำ ๆ ในบริเวณต่างๆของร่างกาย หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเธอก็ล้มลงกับพื้นเต็มไปด้วยเลือด อย่างรวดเร็วรูปร่างเดินออกจากห้องนอนลงบันไดและออกประตูหน้าบ้านเข้าไปในสนามขณะที่รถแล่นเข้าไปในถนนรถแล่น พวกเขาคือมิสเตอร์และมิสซิสไมเออร์พ่อแม่ของจูติห์ เมื่อเห็นไมเคิลพวกเขาถอดหน้ากากตัวตลกออกเผยให้เห็นใบหน้าของเด็กชายวัย 6 ขวบที่จ้องมองไปในอวกาศด้วยสีหน้าว่างเปล่าโดยที่ยังคงกำมีดไว้ในมือข้างเดียว รูปร่างเดินออกจากห้องนอนลงบันไดและออกประตูหน้าบ้านเข้าไปในสนามขณะที่รถเข้ามาในถนนรถแล่น พวกเขาคือมิสเตอร์และมิสซิสไมเออร์พ่อแม่ของจูติห์ เมื่อเห็นไมเคิลพวกเขาถอดหน้ากากตัวตลกออกเผยให้เห็นใบหน้าของเด็กชายวัย 6 ขวบที่จ้องมองไปในอวกาศด้วยสีหน้าว่างเปล่าโดยที่ยังคงกำมีดไว้ในมือข้างเดียว รูปร่างเดินออกจากห้องนอนลงบันไดและออกประตูหน้าบ้านเข้าไปในสนามขณะที่รถเข้ามาในถนนรถแล่น พวกเขาคือมิสเตอร์และมิสซิสไมเออร์พ่อแม่ของจูติห์ เมื่อเห็นไมเคิลพวกเขาถอดหน้ากากตัวตลกออกเผยให้เห็นใบหน้าของเด็กชายวัย 6 ขวบที่จ้องมองไปในอวกาศด้วยสีหน้าว่างเปล่าโดยที่ยังคงกำมีดไว้ในมือข้างเดียว
เมื่อวันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2521
เกือบ 15 ปีต่อมาใน Smith’s Grove รัฐอิลลินอยส์แพทย์ชื่อ Sam Loomis (Donald Pleasance) และผู้ช่วยพยาบาลชื่อ Marion Chambers (Nancy Stephens) กำลังขับรถไปที่อนามัยท้องถิ่นเพื่อ ไมเคิลไมเยอร์สตอนนี้อายุ 21 ปีและยังอันตรายมากถูกนำตัวไปรับฟังต่อหน้าผู้พิพากษาซึ่งจะมีการพิจารณาโทษจำคุกในอนาคต ในรถมีสมุดจับคู่พร้อมโฆษณา Rabbit in Red Lounge ขณะที่แมเรียนสูบบุหรี่อย่างเงียบ ๆ เธอจึงตั้งคำถามถึงความปรารถนาของดร. ลูมิสที่จะทำสิ่งนี้เมื่อจู่ๆพวกเขาก็เห็นว่ามีผู้ป่วยทางจิตหลายคนแอบซุ่มอยู่บริเวณทางเข้าโรงพยาบาล ดร. ลูมิสรีบออกจากรถท่ามกลางสายฝนเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นขณะที่ผู้ป่วยกระโดดขึ้นไปบนรถ Michael Myers (ตอนนี้รับบทโดย Nick Castle) แมเรียนกลิ้งลงไปนอกหน้าต่างเพื่อดูว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ที่นั่นและมือของเขาเอื้อมมือไปทางหน้าต่างและคว้าผมของแมเรียนทำให้รถหักเลี้ยวออกจากถนน เขาและแมเรียนต่อสู้กันอยู่ครู่หนึ่งจนกระทั่งเธอถอยออกไปและเคลื่อนตัวไปอีกด้านหนึ่งของรถ ทันใดนั้นมือของไมเคิลก็ปรากฏขึ้นที่หน้าต่างด้านหลังเธอและทำลายมัน แมเรียนสะดุ้งเปิดประตูรถแล้วกระโดดออกไป ไมเคิลปีนเข้ามาและขับรถออกไป ดร. ลูมิสวิ่งไปหาแมเรียนและปลอบใจเธอบอกเธอว่าความชั่วร้ายหายไปแล้ว เปิดประตูรถแล้วกระโดดออกไป ไมเคิลปีนเข้ามาและขับรถออกไป ดร. ลูมิสวิ่งไปหาแมเรียนและปลอบใจเธอบอกเธอว่าความชั่วร้ายหายไปแล้ว เปิดประตูรถแล้วกระโดดออกไป ไมเคิลปีนเข้ามาและขับรถออกไป ดร. ลูมิสวิ่งไปหาแมเรียนและปลอบใจเธอบอกเธอว่าความชั่วร้ายหายไปแล้ว
วันรุ่งขึ้นในวันฮัลโลวีนใน Haddonfield เด็กสาวอายุประมาณ 17 ปีชื่อ Laurie Strode (Jamie Lee Curtis) กำลังออกจากบ้านเพื่อเดินไปโรงเรียน ระหว่างออกไปมอร์แกนสโตรด์พ่อของเธอ (ปีเตอร์กริฟฟิ ธ ) หนังซึ่งเป็นตัวแทนอสังหาริมทรัพย์บอกเธอว่าอย่าลืมทิ้งกุญแจที่บ้านไมเออร์เก่าที่ถูกทิ้งร้างเพราะครอบครัวจะมาดูในภายหลัง ขณะที่ลอรีเดินไปตามถนนเด็กชายวัย 8 ขวบทอมมี่ดอยล์ (ไบรอันแอนดรูส์) ก็เดินมาหาเธอ ลอรีกำลังดูแลเขาในคืนนั้น ขณะที่พวกเขาเดินไปด้วยกันบ้าน Myers ก็เข้ามาในมุมมอง ทอมมี่บอกลอรีว่าอย่าขึ้นไปที่นั่นเพราะมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นที่นั่นครั้งหนึ่ง เมื่อเธอวางกุญแจลงใต้เสื่อก็มีใครบางคนโผล่เข้ามาข้างในและมองผ่านประตูหน้ามาที่เธอ ลอรีจากไปและเดินต่อไปกับทอมมี่ ที่บอกว่าเขาได้รับข้อมูลเกี่ยวกับบ้านที่ถูกผีสิงจาก Lonnie Elamb (Brent Le Page) ซึ่งลอรีบอกว่าอาจจะไม่มีวันพ้นจากชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ทอมมี่จากไปไม่นานหลังจากนั้นลอรีก็เดินร้องเพลงกับตัวเองเมื่อจู่ๆรูปร่างจากในบ้านไมเออร์ก็ปรากฏขึ้นด้านหลังพร้อมกับจ้องมองเธอ
ในขณะเดียวกันกลับมาที่ Smith’s Grove ดร. Loomis กำลังถกเถียงกับหมออีกคน Terence Wynn (Robert Phalen) ว่า Michael กลับไปบ้านเกิดใน Haddonfield หรือไม่ ดร. วินน์ไม่คิดว่าไมเคิลจะขับรถไปที่แฮดดอนฟิลด์ได้และกล่าวโทษดร. ลูมิสที่ไม่เตือนเจ้าหน้าที่เกี่ยวกับศักยภาพในการระเบิดของไมเคิล ดร. ลูมิสโกรธมากขึ้นรถและขับออกไป
ต่อมาในวันนั้นลอรีนั่งอยู่ในชั้นเรียนภาษาอังกฤษที่ Haddonfield High School เมื่อเธอเห็นรถโรงพยาบาล Smith’s Grove จอดอยู่ริมถนนนอกหน้าต่าง ไมเคิลยืนอยู่ข้างๆมันในหน้ากากสีขาวอมเทาดูเธอ ลอรีตกใจและยังคงมองย้อนกลับไปเมื่อจู่ๆครูก็เรียกให้เธอตอบคำถามทำให้เธอตกใจ ลอรีตอบคำถามและเมื่อเธอมองย้อนกลับไปทางหน้าต่างไมเคิลและรถก็หายไป
ในขณะเดียวกันที่โรงเรียนประถม Haddonfield เสียงระฆังดังขึ้นและเด็ก ๆ ก็เริ่มวิ่งออกจากอาคาร ทอมมี่กำลังออกจากโรงเรียนโดยถือฟักทองลูกใหญ่ตามมาด้วยคนพาลหลายคนที่ล้อเลียนเขาเกี่ยวกับวิธีที่นักต้มตุ๋นมาหาเขาในคืนนั้น ทอมมี่สับสนไม่รู้เรื่องนักต้มตุ๋น แต่ก็กลัวเช่นกัน เขาเริ่มที่จะหนี แต่เขาก็เดินทางและล้มลงบีบฟักทอง คนพาลหัวเราะและวิ่งออกไปทางประตูสนามเด็กเล่นทันทีไมเคิลกระโดดออกมาและคว้าหนึ่งในนั้น กลัวคนพาลหนีไป ไมเคิลปีนกลับเข้าไปในรถโรงพยาบาล Smith’s Grove และเริ่มขับเคียงข้างทอมมี่ซึ่งกำลังเดินไปตามทางเท้าอย่างเศร้า ๆ จากนั้นไมเคิลก็ขับรถออกไป
บนทางหลวงที่ไหนสักแห่งระหว่าง Smith’s Grove และ Haddonfield ดร. Loomis ยืนอยู่ที่ตู้โทรศัพท์พูดคุยกับใครบางคนจากกรมตำรวจ Haddonfield ซึ่งดูเหมือนจะทนต่อความคิดที่ว่า Michael อาจจะมาที่ Haddonfield ดร. ลูมิสหงุดหงิดอีกครั้งวางสายโทรศัพท์ แต่ก่อนที่เขาจะขับรถออกไปเขาสังเกตเห็นรถบรรทุกพ่วงที่จอดอยู่ใกล้ ๆ ในพื้นที่หญ้า ข้างในเขาพบชุดโรงพยาบาลสีขาวของไมเคิลและสมุดจับคู่กระต่ายในเรดเลานจ์ ตอนนี้ดร. ลูมิสแน่ใจแล้วว่าไมเคิลอยู่ในแฮดดอนฟิลด์และรีบกลับไปที่รถโดยไม่สังเกตเห็นร่างที่ไม่สวมเสื้อผ้าของคนขับรถบรรทุกพ่วง (แบร์รีเบอร์นาร์ดี) นอนอยู่บนพื้นหญ้าใกล้ ๆ
ในขณะเดียวกันนักเรียนจะได้รับการปล่อยตัวที่ Haddonfield High School ลอรีกำลังเดินกลับบ้านพร้อมกับลินดาแวนเดอร์คล็อค (พีเจโซเลส) เพื่อนของเธอที่บ่นว่าเธอจะต้องมีส่วนร่วมในกิจกรรมของโรงเรียนกี่ครั้งในวันถัดไปซึ่งเป็นสาวสวยที่โด่งดัง อย่างไรก็ตามลอรีดูเหมือนจะเป็นหนอนหนังสือเงียบ ๆ ที่ไม่มีอะไรทำนอกจากพี่เลี้ยงเด็ก ขณะที่พวกเขาเดินตามเด็กสาวอีกคนชื่อ Annie Brackett (Nancy Loomis) ก็พบพวกเขา แอนนี่และลอรีพูดคุยเกี่ยวกับงานรับเลี้ยงเด็กในคืนนั้น ลอรีรับเลี้ยงทอมมี่ส่วนแอนนี่รับเลี้ยงลินด์เซย์วอลเลซ (ไคล์ริชาร์ดส์) ซึ่งอาศัยอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนห่างออกไปไม่กี่บ้าน ในขณะที่พวกเขากำลังคุยกันรถโรงพยาบาล Smith’s Grove ขับไปตามถนน แอนนี่ตะโกนไปตามถนนที่คนขับที่ความเร็วฆ่าและทันใดนั้น รถหยุด แต่เร่งความเร็วทันทีและออกอีกครั้ง ลืมเรื่องนี้ไปและไม่รู้ว่าพวกเขาได้พบกับไมเคิลอย่างใกล้ชิดแอนนี่และลินดาร่วมกันสูบบุหรี่และเริ่มวางแผนที่จะให้ลินดาและบ็อบแฟนหนุ่มของเธออยู่ด้วยกันที่บ้านวอลเลซซึ่งแอนนี่รับเลี้ยงเด็กเพื่อมีเซ็กส์
ลอรีและแอนนี่เดินต่อไปเมื่อจู่ๆลอรีก็เห็นไมเคิลซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้ข้างหน้าพวกเขา แอนนี่ไม่เห็นเขาและเมื่อเธอรีบวิ่งไปที่พุ่มไม้ก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่น แอนนี่คิดว่าลอรีเห็นผู้ชายอยู่หลังพุ่มไม้เพราะเธอหมดหวังที่จะออกเดท แอนนี่กลับถึงบ้านโดยทิ้งลอรีไว้ข้างหลังซึ่งยังคงคิดว่ามีใครบางคนอยู่หลังพุ่มไม้นั้น เมื่อมองไปข้างหลังเธอบังเอิญเจอมิสเตอร์แบร็ตต์ (ชาร์ลส์ไซเฟอร์) พ่อของแอนนี่และนายอำเภอแฮดดอนฟิลด์ ลอรีตกใจและ Brackett นายอำเภอท้องถิ่นตอบว่าเป็นวันฮาโลวีนและทุกคนมีสิทธิ์ได้รับความหวาดกลัวอย่างหนึ่ง ลอรีหัวเราะและเดินกลับไปที่บ้านของเธอ เมื่อเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอเธอมองออกไปนอกหน้าต่างและเห็นไมเคิลยืนอยู่ที่สนามหลังบ้านของเพื่อนบ้าน จ้องมองเธอจากระหว่างเสื้อผ้าสองแถวที่แขวนอยู่บนเส้น หนึ่งวินาทีที่เขาอยู่ที่นั่นวินาทีถัดไปเขาหายไป ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้นและลอรีก็วิ่งไปหามัน เมื่อไม่มีใครตอบและเธอได้ยินเพียงเสียงเคี้ยวเธอก็วางสายตกใจมาก โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งและเป็นแอนนี่ที่อยู่อีกด้านหนึ่ง เธอถามว่าทำไมลอรีถึงวางสายเธอและเธอตอบว่าเธอคิดว่าเป็นการโทรศัพท์ลามกอนาจาร แอนนี่บอกว่าเธอมีทั้งปากและพูดไม่ได้โดยบอกลอรีว่าเธอจะไปรับเธอไปทำงานเลี้ยงเด็กตอน 18.30 น. ลอรีวางสายและนอนบนเตียงพยายามปลอบใจตัวเอง ต่อมาวันนั้นแอนนี่ไปรับลอรีที่บ้านเพื่อไปเลี้ยงเด็กและพวกเขาก็ขับรถไปสูบบุหรี่กัญชา โทรศัพท์ดังขึ้นและลอรีก็วิ่งไปหามัน เมื่อไม่มีใครตอบและเธอได้ยินเพียงเสียงเคี้ยวเธอก็วางสายตกใจมาก โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งและเป็นแอนนี่ที่อยู่อีกด้านหนึ่ง เธอถามว่าทำไมลอรีถึงวางสายเธอและเธอตอบว่าเธอคิดว่าเป็นการโทรศัพท์ลามกอนาจาร แอนนี่บอกว่าเธอมีทั้งปากและพูดไม่ได้โดยบอกลอรีว่าเธอจะไปรับเธอไปทำงานเลี้ยงเด็กเวลา 18.30 น. ลอรีวางสายและนอนบนเตียงพยายามปลอบใจตัวเอง ต่อมาวันนั้นแอนนี่ไปรับลอรีที่บ้านเพื่อไปเลี้ยงเด็กและพวกเขาก็ขับรถไปสูบบุหรี่กัญชา โทรศัพท์ดังขึ้นและลอรีก็วิ่งไปหามัน เมื่อไม่มีใครตอบและเธอได้ยินเพียงเสียงเคี้ยวเธอก็วางสายตกใจมาก โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งและเป็นแอนนี่ที่อยู่อีกด้านหนึ่ง เธอถามว่าทำไมลอรีถึงวางสายเธอและเธอตอบว่าเธอคิดว่าเป็นการโทรศัพท์ลามกอนาจาร แอนนี่บอกว่าเธอมีทั้งปากและพูดไม่ได้โดยบอกลอรีว่าเธอจะไปรับเธอไปทำงานเลี้ยงเด็กตอน 18.30 น. ลอรีวางสายและนอนบนเตียงพยายามปลอบใจตัวเอง ต่อมาวันนั้นแอนนี่ไปรับลอรีที่บ้านเพื่อไปเลี้ยงเด็กและพวกเขาก็ขับรถไปสูบบุหรี่กัญชา เธอถามว่าทำไมลอรีถึงวางสายเธอและเธอตอบว่าเธอคิดว่าเป็นการโทรศัพท์ลามกอนาจาร แอนนี่บอกว่าเธอมีทั้งปากและพูดไม่ได้โดยบอกลอรีว่าเธอจะไปรับเธอไปทำงานเลี้ยงเด็กตอน 18.30 น. ลอรีวางสายและนอนบนเตียงพยายามปลอบใจตัวเอง ต่อมาวันนั้นแอนนี่ไปรับลอรีที่บ้านเพื่อไปเลี้ยงเด็กและพวกเขาก็ขับรถไปสูบบุหรี่กัญชา เธอถามว่าทำไมลอรีถึงวางสายเธอและเธอตอบว่าเธอคิดว่าเป็นการโทรศัพท์ลามกอนาจาร แอนนี่บอกว่าเธอมีทั้งปากและพูดไม่ได้โดยบอกลอรีว่าเธอจะไปรับเธอไปทำงานเลี้ยงเด็กตอน 18.30 น. ลอรีวางสายและนอนบนเตียงพยายามปลอบใจตัวเอง ต่อมาวันนั้นแอนนี่ไปรับลอรีที่บ้านเพื่อไปเลี้ยงเด็กและพวกเขาก็ขับรถไปสูบบุหรี่กัญชา
ในขณะเดียวกันดร. ลูมิสก็มาถึงสุสานแฮดดอนฟิลด์พร้อมกับผู้ดูแลสุสาน (อาเธอร์มาเลต์) โดยมีเจตนาที่จะไปเยี่ยมหลุมศพของจูดิ ธ พวกเขาพบว่าศิลาฤกษ์ของจูดิ ธ หายไปแล้ว ดร. ลูมิสรู้ดีว่าตอนนี้ไมเคิลอยู่ที่ไหนสักแห่งในแฮดดอนฟิลด์
กลับไปที่รถของแอนนี่สาว ๆ สูบกัญชาและคุยกัน ลอรีบอกแอนนี่เกี่ยวกับการเห็นใครบางคนในสนามหลังบ้านของเพื่อนบ้านของเธอขณะที่ด้านหลังพวกเขาไมเคิลยังคงขับรถโรงพยาบาล Smith’s Grove ค่อยๆแล่นไปตามถนนและสะกดรอยตามพวกเขา ลอรีเริ่มมีอาการไอหลังจากสูบกัญชาเมื่อจู่ๆพวกเขาก็พบนาย Brackett ที่หน้าร้านในระยะไกลและแอนนี่สั่งให้ลอรีกำจัดข้อต่อ พวกเขาดึงเข้าไปในที่จอดรถและพูดคุยกับ Mr. Brackett ซึ่งบอกว่ามีคนบุกเข้าไปในร้านและขโมยหน้ากากเชือกและมีดไปสองสามตัว แอนนี่ตอบว่าเขาโทษเด็กทุกอย่างและเขาเป็นพ่อที่เหยียดหยาม นาย Brackett ไล่พวกเขาเพราะพวกเขาจะมาสายหนังใหม่มาสเตอร์2017และพวกเขาก็ออกไปตามถนนเพื่อไปงานเลี้ยงเด็ก หลังจากที่พวกเขาจากไปดร. Loomis ดึงขึ้นไปที่ร้านและขอคุยกับ Mr. Brackett ซึ่งบอกว่าอีกประมาณสิบนาที ดร. ลูมิสยืนรออยู่บนทางเท้าขณะที่รถโรงพยาบาล Smith’s Grove ขับผ่านด้านหลังเขา
ในรถของแอนนี่ลอรีกังวลว่ามิสเตอร์ Brackett รู้ว่าพวกเขาสูบบุหรี่และแอนนี่คิดว่าไม่มีอะไรต้องกังวล พวกเขาเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับการเต้นรำในโรงเรียนในวันรุ่งขึ้นและลอรีเผยให้แอนนี่รู้ว่าเธอแอบชอบเด็กชายคนหนึ่งชื่อเบ็นทราเมอร์ หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็มาถึงจุดหมายปลายทาง แอนนี่พาลอรีไปที่บ้านดอยล์และดึงเข้าไปในถนนรถแล่นของบ้านวอลเลซ ขณะที่เธอเดินเข้าไปในบ้านรถโรงพยาบาล Smith’s Grove ดึงขึ้นไปตามทางโค้ง ไมเคิลลงจากรถและซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ในสนามวอลเลซเฝ้าดูแอนนี่
ในขณะเดียวกันดร. Loomis และ Mr. Brackett ก็มาถึงบ้าน Myers ที่ถูกทิ้งร้าง พวกเขาเริ่มค้นหาภายในเมื่อพบสุนัขที่กินไปบางส่วน (นอกกล้อง) นาย Brackett กล่าวว่าชายคนหนึ่งไม่สามารถกินสุนัขแบบนั้นได้และดร. ลูมิสตอบว่านี่ไม่ใช่ผู้ชาย พวกเขาสองคนเดินขึ้นไปชั้นบนและดร. ลูมิสก็พานายแบร็ตต์ไปที่ห้องนอนที่จูดิ ธ ถูกฆาตกรรม ทันใดนั้นท่อระบายน้ำก็ตกลงมาจากอาคารและแตกหน้าต่างใกล้ ๆ พวกเขาทำให้ดร. Loomis ตกใจที่ชักปืนออกมา เขาเริ่มเล่าถึงประสบการณ์ 15 ปีในการเฝ้าดูไมเคิลโดยมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจาก “ความชั่วร้าย” ภายในตัว นาย Brackett ถามว่าพวกเขาควรทำอย่างไรและดร. ลูมิสบอกให้เขาแจ้งตำรวจที่เหลือเพียงเพื่อขอให้ปิดปาก ดร. ลูมิสตัดสินใจที่จะอยู่ข้างหลังและรอไมเคิลเพราะเขาคิดว่าเขาจะกลับไปที่บ้านไมเออร์
ที่บ้านดอยล์ลอรีนั่งอ่านหนังสือเรื่อง King Arthur to Tommy ทอมมี่เริ่มเบื่อและบอกว่าเขาไม่ชอบหนังสือเล่มนั้นและเปิดเผยหนังสือการ์ตูนหลายเล่มที่เขาซ่อนอยู่บนโซฟาโดยบอกว่าแม่ของเขาไม่ต้องการให้เขาอ่าน หลังจากนั้นไม่นานทอมมี่ถามลอรีว่านักต้มตุ๋นคืออะไร แต่ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้นก่อนที่เธอจะตอบกลับ มันคือแอนนี่โทรมาจากบ้านวอลเลซ เธอบอกลอรีว่าเธอเพิ่งคุยกับเบ็นทราเมอร์และบอกเขาว่าลอรีดึงดูดเขาจริงๆ ลอรีโกรธและอับอายและขอร้องให้แอนนี่บอกว่าเธอไม่ได้คุยกับเขา ในขณะนี้ Tommy มองออกไปนอกหน้าต่างและเห็น The Shape ยืนอยู่ข้างบ้าน Wallace ซึ่งเป็นภาพเงาสีดำ เขากรีดร้องให้ลอรีทราบว่านักต้มตุ๋นอยู่ข้างนอก แต่เมื่อลอรีมองออกไปนอกหน้าต่างไม่มีใครอยู่ที่นั่น
ตอนนี้ไมเคิลเดินมาถึงหลังบ้านใกล้ประตูห้องครัวแล้ว ข้างในแอนนี่กำลังทำป๊อปคอร์นในครัวโดยไม่สังเกตเห็นไมเคิล เธอบ่นเกี่ยวกับเลสเตอร์สุนัขของลินด์เซย์รบกวนเธอด้วยการเห่าของเขา ทันใดนั้นแอนนี่ก็เทเนยลงบนเสื้อและกางเกงของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจและถอดมันออกขณะที่ไมเคิลยังคงเฝ้าดู แอนนี่หาเสื้อเชิ้ตกระดุมเม็ดเล็กมาใส่โดยไม่ใส่อย่างอื่นนอกจากกางเกงชั้นใน ในขณะนี้ไมเคิลบังเอิญเคาะไม้แขวนกับพื้นแตกเป็นเสี่ยง ๆ และดึงความสนใจของแอนนี่ไปที่ประตูห้องครัว แต่ไมเคิลไปที่หน้าต่างอื่นเมื่อเลสเตอร์ซึ่งตอนนี้อยู่ข้างนอกเห็นเขาและเริ่มเห่า แอนนี่บ่นกับลินด์เซย์อีกครั้งว่าเลสเตอร์กำลังทำให้เธอหงุดหงิด แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้ยินว่าเลสเตอร์หยุดเห่าและเริ่มส่งเสียงครวญคราง ภายนอก
ภายในบ้านดอยล์ลอรีและทอมมี่นั่งดู The Thing ทอมมี่ถามลอรีอีกครั้งเกี่ยวกับนักต้มตุ๋น ลอรีกล่าวว่านักต้มตุ๋นและความเชื่อโชคลางวันฮัลโลวีนอื่น ๆ ล้วนถูกทำให้เชื่อและฮัลโลวีนเป็นช่วงเวลาที่ผู้คนเล่นกลกันเท่านั้น เมื่อเห็นว่าทอมมี่ยังคงกลัวลอรีจึงสัญญาว่าเธอจะไม่ปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับเขา ทอมมี่ขอทำแจ็คโอแลนเทิร์นในเวลานี้และพวกเขาก็เข้าไปในครัว
ที่บ้านวอลเลซแอนนี่ไปที่ห้องซักผ้ากลางแจ้งที่สนามหลังบ้านและวางเสื้อผ้าของเธอในเครื่องซักผ้าโดยไม่เคยเห็น The Shape แอบมองเธอจากประตูและหน้าต่าง หลังจากบังเอิญขังตัวเองเข้าไปข้างในแอนนี่เรียกให้ลินด์เซย์มาช่วยเธอ แต่ลินด์เซย์ไม่ได้ยินเธอ เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นลินด์ซีย์ก็รับสายและพอลแฟนหนุ่มของแอนนี่ (จอห์นคาร์เพนเตอร์ที่ไม่ได้รับการรับรอง) ลินด์เซย์พบว่าแอนนี่ติดอยู่ที่หน้าต่างห้องซักผ้าและปล่อยเธอ หลังจากที่พวกเขากลับเข้าไปในบ้านพอลโทรมาอีกครั้งและบอกแอนนี่ว่าพ่อแม่ของเขาออกจากบ้านและเขามีโอกาสแอบออกไปดูเธอ เขาขอให้เธอมารับเขา
แอนนี่พาลินด์เซย์ข้ามถนนไปที่บ้านดอยล์เพื่อให้ลอรีเฝ้าดูเธอในขณะนี้ ลอรีไม่เต็มใจ แต่แอนนี่สัญญาว่าจะคุยกับเบ็นทราเมอร์ในตอนเช้าและบอกเขาว่าพวกเขาแค่หลอกตัวเองตอนที่เธอโทรหาเขา ในที่สุดลอรีก็เห็นด้วยและแอนนี่ก็กลับไปที่บ้านวอลเลซ เธอเข้าไปในโรงรถผิวปากและร้องเพลงกับตัวเองและพยายามจะเปิดประตูรถ แต่มันถูกล็อค แอนนี่กลับเข้าไปในบ้านด้วยความไม่พอใจและพบกุญแจแปรงผมเล็กน้อยในกระจกและยังไม่สวมอะไรเลยใต้เสื้อคลุมยกเว้นเสื้อเชิ้ตและกางเกงชั้นใน เธอเปิดรถอีกครั้ง …. โดยไม่ทันสังเกตว่าตอนนี้ปลดล็อกแล้ว ขณะที่เธอนั่งลงที่เบาะคนขับเธอก็ตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น เธอเอื้อมมือไปเช็ดหมอกจากกระจกหน้ารถเมื่อจู่ๆ ไมเคิลกระโดดออกจากเบาะหลังและคว้าคอของเธอ เขาบีบคอเธออย่างไร้ความปราณีจนเธออ่อนแรงแล้วถอนมีดและเชือดคอเธออย่างรวดเร็ว ดวงตาของแอนนี่เบิกกว้างเมื่อใบหน้าของเธอไถลลงหน้าต่างและเธอก็ตาย
ภายในบ้านดอยล์ทอมมี่และลินด์ซีย์กำลังดูโทรทัศน์เมื่อทอมมี่ซ่อนตัวอยู่หลังม่านและกระซิบชื่อของลินด์ซีย์พยายามทำให้เธอตกใจ ทอมมี่หันกลับมาและด้วยความสยองเขาเห็นไมเคิลแบกร่างที่ไร้ชีวิตของแอนนี่กลับเข้าไปในบ้านวอลเลซ ทันใดนั้นลินด์เซย์ก็กระแทกทอมมี่และทั้งคู่ก็กรีดร้อง ทอมมี่ตะโกนเรียกลอรีและบอกว่าพวกเขาอยู่ข้างนอกอีกครั้ง แต่เธอบอกให้เขาหยุดพูดเรื่องนี้ ทอมมี่บ่นว่าไม่มีใครเชื่อเขา แต่ลินด์เซย์ตัดสินใจว่าเธอจะทำ
ในขณะเดียวกันที่บ้านไมเออร์ดร. ลูมิสยืนรออยู่หลังพุ่มไม้ หลังจากนั้นไม่นานเด็กสามคนหนึ่งในนั้นคือ Lonnie Elam ก็เข้ามาและกล้ากันเข้าไปข้างใน Loomis พยายามปกป้องพวกเขาด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวและตะโกนให้พวกเขาออกไป พวกเขาวิ่งหนีออกจากบ้านและวิ่งไปตามถนน ทันใดนั้นนาย Brackett ก็กระโดดออกมาข้างหลังดร. ลูมิสทำให้เขาตกใจ นาย Brackett บ่นบอกดร. Loomis ว่าจะต้องใช้เวลามากกว่าการพูดคุยแบบแฟนซีเพื่อให้เขาคลานไปรอบ ๆ พุ่มไม้ตลอดทั้งคืน ดร. ลูมิสเตือนเขาอีกครั้งถึงความชั่วร้ายของไมเคิลและนายแบร็ตต์ถามว่าครอบครัวและเด็ก ๆ ทั้งหมดในแฮดดอนฟิลด์สามารถเข้าโรงฆ่าสัตว์ได้หรือไม่ ดร. ลูมิสตอบว่าอาจเป็นได้ นาย Brackett ตกลงที่จะมองหา Michael ต่อไปในกรณีที่ดร. Loomis ถูกต้อง แต่เขาเสริมว่าถ้าเขาถูกต้อง “
กลับไปที่บ้านวอลเลซลินดาและบ็อบมาถึงรถตู้ทั้งคู่จิบเบียร์กระป๋องและเมามาก พวกเขาทำตามแผนที่แอนนี่จะกวนใจลินด์เซย์ขณะที่พวกเขาไปที่ห้องนอนชั้นบนเพื่อมีเซ็กส์โดยไม่รู้ว่าลินด์เซย์อยู่ที่บ้านดอยล์และแอนนี่ตายแล้ว บ็อบยกลินดาขึ้นไปในอากาศแล้วอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน เมื่อเข้าไปข้างในก็พบว่าไฟทั้งหมดดับและไม่มีใครอยู่ที่นั่น เมื่อเห็นนี่เป็นโอกาสพวกเขาจึงล้มลงบนโซฟาจูบกันอย่างเร่าร้อนในขณะที่ไมเคิลแอบดูอยู่ใกล้ ๆ
ในเวลานี้ในบ้านดอยล์ลอรีทอมมี่และลินด์เซย์แกะสลักแจ็คโอแลนเทิร์นเสร็จแล้วและเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นส่งเสียงดังเหมือนผี ทุกคนนั่งลงบนโซฟาเพื่อดูหนังให้จบเมื่อโทรศัพท์ดังขึ้น ลินดาโทรมาจากบ้านวอลเลซขณะนอนอยู่บนโซฟาโดยมีหัวของบ็อบอยู่บนตักของเธอ เธอถามว่าแอนนี่อยู่ที่ไหน ลอรีตอบว่าเธอไปรับพอลและเธอคิดว่าจะกลับบ้านในเวลานี้ ลอรีบอกให้ลินดาโทรหาเมื่อแอนนี่กลับมาเพราะเธอมีลินด์ซีย์อยู่ที่บ้านดอยล์และเธอต้องรู้ว่าควรพาเธอเข้านอนกี่โมง ลินดาวางสายโทรศัพท์อย่างกระตือรือร้นและบอกบ็อบว่าลินด์เซย์หายไปในคืนนี้และพวกเขาก็วิ่งขึ้นไปชั้นบน ลอรีมองขณะที่แสงไฟดับลงฝั่งตรงข้ามถนน
ชั้นบนในบ้านวอลเลซลินดาและบ็อบซิมส์ (จอห์นไมเคิลเกรแฮม) กำลังมีเซ็กส์ขณะที่โทรศัพท์ดังอย่างต่อเนื่อง Lynda เตือน Bob ไม่ให้ตอบคำถามเพราะกลัวว่าอาจเป็น Wallaces บ็อบถอดโทรศัพท์ออกจากเบ็ดแล้วพวกเขาก็กลับมาทำงานต่อโดยสังเกตเห็นเงาของไมเคิลที่เลื่อนข้ามกำแพง หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็หยุดและ Lynda จุดบุหรี่ให้พวกเขาแต่ละคนสั่งให้บ็อบไปดื่มเบียร์ที่ชั้นล่าง เธอหัวเราะคิกคักขณะที่เขาลงไปชั้นล่างนี่เป็นคืนที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอ
บ็อบที่ชั้นล่างนำเบียร์สองขวดออกจากตู้เย็นและกำลังจะรินใส่แก้วเมื่อได้ยินเสียงดัง เขามองออกไปข้างนอกผ่านประตูห้องครัว แต่ไม่มีใครอยู่ เขาเปิดประตูตู้กับข้าวอย่างรำคาญเมื่อจู่ๆไมเคิลก็กระโดดออกมาแล้วผลักเขาไปพิงกับตู้ที่ผนังฝั่งตรงข้าม! ไมเคิลยกบ็อบขึ้นไปในอากาศแทงมีดปลายแหลมทะลุท้องเข้ากำแพงแล้วบ็อบก็ตาย ไมเคิลยืนอยู่ที่นั่นครู่หนึ่งดูร่างที่ไร้ชีวิตของบ็อบเหมือนสัตว์ที่อยากรู้อยากเห็น
ชั้นบนลินดานั่งตะไบเล็บของเธอเมื่อประตูห้องนอนเปิดออกและไมเคิลยืนอยู่ที่นั่นโดยมีผ้าปูที่นอนและแว่นตาบ็อบปิดตา ลินดาคิดว่านี่คือบ็อบที่แต่งตัวเป็นผีและถามเขาว่าเบียร์อยู่ที่ไหน เขาไม่ตอบเธอจึงหย่อนผ้าปูที่นอนรอบตัวเผยให้เห็นหน้าอกของเธอ เมื่อเดอะเชพยังไม่ตอบเธอเธอเริ่มรำคาญและลุกขึ้นเพื่อโทรหาลอรีและถามว่าแอนนี่กับพอลอยู่ที่ไหน เธอกดหมายเลข แต่ในขณะที่เธอกำลังจะพูดไมเคิลก็เข้ามาข้างหลังเธอและบีบคอเธอตายด้วยสายโทรศัพท์! ครั้งนั้นเธอกรีดร้องทิ้งลอรีโดยคิดว่าแอนนี่กำลังเล่นตลก ในที่สุดหลังจากที่ Lynda เสียชีวิต Michael ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาฟังเสียงของ Laurie เธอวางโทรศัพท์ลงและมองออกไปนอกหน้าต่างเมื่อไฟทั้งหมดในบ้านวอลเลซดับลง ลอรีกดหมายเลขของบ้านวอลเลซ แต่ไม่มีใครรับสาย เมื่อขึ้นไปชั้นบนลอรีเห็นว่าทอมมี่และลินด์เซย์หลับสนิท
ในขณะเดียวกันกลับมาที่ Myers ‘ดร. Loomis ยังคงยืนรอเมื่อจู่ๆเขาก็เห็นรถโรงพยาบาล Smith’s Grove! ดร. ลูมิสเริ่มวิ่งไปตามถนนและแน่ใจว่าไมเคิลอยู่ที่ไหน
ที่บ้านดอยล์เมื่อลอรียังไม่ได้รับคำพูดใด ๆ จากใครเธอคว้ากุญแจของเธอและเดินสำรวจฝั่งตรงข้ามอย่างอยากรู้อยากเห็น เมื่อไปถึงประตูหน้าเธอพบว่ามันล็อคและกดกริ่งประตู ไม่มีคำตอบ ลอรีเดินวนรอบข้างบ้านไปที่ประตูห้องครัว เธอมองไปรอบ ๆ เพื่อหาสัญญาณของแอนนี่ลินดาหรือบ็อบโดยคิดว่านี่เป็นกลลวง ไม่พบพวกเขาจากที่ใดเธอเดินขึ้นไปชั้นบนและเห็นแสงจากแจ็คโอแลนเทิร์นที่อยู่ใต้ประตูห้องนอน เมื่อเปิดออกเธอเห็นร่างที่ไร้ชีวิตของแอนนี่บนเตียงโดยมีศิลาฤกษ์ของจูดิ ธ ไมเยอร์สอยู่เหนือตัวเธอ ในขณะที่ลอรีนอนพิงตู้เสื้อผ้าเมื่อจู่ๆร่างของบ็อบก็หล่นลงไปที่ทางเข้าประตูห้อยลงมาจากเพดาน ลอรีกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวเมื่อประตูตู้เสื้อผ้าเปิดออกเผยให้เห็นร่างของลินดาเช่นกัน
ลอรีวิ่งออกจากห้องนอนไปที่โถงทางเดินหลังพิงกำแพง จากห้องที่มืดมิดหน้ากากของไมเคิลปรากฏขึ้นที่ทางเข้าประตูด้านหลังเธอ ลอรีเดินไปข้างหน้ายืนพิงระเบียง …. เมื่อไมเคิลเอื้อมมือมีดแทงเข้าที่ไหล่! เสียงกรีดร้องของลอรีดังขึ้นกว่าที่เคยและล้มลงไปบนราวระเบียงกระแทกลงบันไดและข้อเท้าของเธอเคล็ด ไมเคิลรีบวิ่งขึ้นไปบนบันไดและเริ่มเดินไปหาเธอ ลอรีกระโดดขึ้นและวิ่งไปที่ประตูหน้าบ้านอย่างเร่งรีบ แต่มันจะไม่ขยับเขยื้อน เธอวิ่งผ่านห้องนั่งเล่นไปที่ห้องครัวล็อคประตูข้างหลังเธอ เธอรีบวิ่งไปที่ประตูห้องครัวทางที่เธอเข้ามา แต่คราดถูกผลักออกไปข้างนอกลูกบิดประตู เธอติดกับดัก! ทันใดนั้นไมเคิล มือของเขาทะลุประตูอีกบานที่อยู่ข้างหลังเธอขณะที่เขาหมุนล็อคและเข้าไปในห้อง ด้วยความหวาดกลัวลอรีทุบกระจกด้วยมือเปล่าแล้วเคาะคราด เมื่อเปิดประตูออกไปเธอก็วิ่งออกจากบ้านและสะดุดเข้าไปในสนาม
เธอกรีดร้องขอความช่วยเหลือและวิ่งไปที่ระเบียงบ้านหลังอื่น แต่ไม่มีใครช่วยเธอได้ รีบข้ามถนนไปที่บ้านดอยล์เธอเอื้อมไปหยิบกุญแจในกระเป๋า แต่มันหายไปแล้ว! เธอตกใจกับประตู แต่ทอมมี่หลับเร็ว ทันใดนั้นไมเคิลก็ปรากฏตัวขึ้นหลังบ้านวอลเลซและลอรีก็เริ่มตะโกนเรียกทอมมี่ เธอหยิบไม้กระถางขว้างใส่หน้าต่างห้องนอนของทอมมี่ปลุกเขา เขาเดินลงไปชั้นล่างอย่างช้าๆโดยไม่รู้ถึงปัญหา ในที่สุดเขาก็มาถึงประตูหน้าบ้านทันเวลาและปล่อยให้ลอรีเข้ามาเธอล็อกประตูและสั่งให้ทอมมี่ขึ้นไปชั้นบน เมื่อปิดไฟลอรีเชื่อว่าเธอปลอดภัยเมื่อเธอเห็นด้วยความหวาดกลัวว่าหน้าต่างเปิดอยู่ เธอหมอบลงหน้าโซฟาอย่างหวาดกลัวเมื่อจู่ๆไมเคิลก็กระโดดออกมาจากหลังโซฟาและพยายามจะแทงเธอ แต่เขาพลาดและกระแทกโซฟาแทน ลอรีคว้าเข็มถักและหมุนไปรอบ ๆ แทงไมเคิลที่คอ เขาเดินโซเซไปข้างหลังและกระแทกพื้นดูเหมือนจะตาย ลอรีเกือบจะถึงแก่กรรมเพราะเสียเลือดทิ้งมีดที่ยังอยู่บนโซฟาลงบนพื้นแล้วขึ้นไปชั้นบนเพื่อตรวจดูเด็ก ๆ
ด้านนอกดร. Loomis ยังคงเดินไปตามทางเท้าเมื่อรถตำรวจของ Mr. Brackett ดึงขึ้น ดร. ลูมิสบอกเขาว่าเขาพบรถโรงพยาบาล Smith’s Grove และเขาจะตรงไปยังที่ที่ไมเคิลอยู่ นาย Brackett ขับรถออกไปตอนนี้เชื่ออย่างแท้จริงว่าเกิดอะไรขึ้น
ชั้นบนของบ้านดอยล์ทอมมี่และลินด์เซย์วิ่งไปหาลอรีโดยคิดว่าเป็นคนที่ทำร้ายเธอ เธอรับรองว่าเขาตายแล้ว แต่ทอมมี่บอกว่าเธอไม่สามารถฆ่าเขาได้เพราะเขาไม่สามารถถูกทำร้ายได้ ในขณะนี้ไมเคิลเดินเข้าหาพวกเขาส่วนทอมมี่และลินด์ซีย์ก็วิ่งกลับเข้าไปในห้องนอน ลอรีพุ่งเข้าไปในห้องอื่นเปิดประตูบานหนึ่งที่นำไปสู่ระเบียงและซ่อนตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้าพยายามหลอกไมเคิลว่าแท้จริงแล้วเธออยู่ที่ไหน เธอผูกถุงน่องไว้กับลูกบิดประตูของตู้เสื้อผ้า แต่ในไม่ช้าไมเคิลก็เริ่มเขย่าประตูและเอื้อมมือถือมีดหั่นถุงน่อง! เขาพังประตูตู้เสื้อผ้าครึ่งบนและเอื้อมมือไปหาลอรีโดยบังเอิญเปิดไฟ ลอรีคว้าที่แขวนลวดและแทงเข้าที่ดวงตาของไมเคิล เขากระโดดถอยหลังด้วยความเจ็บปวดทิ้งมีดลงในตู้เสื้อผ้า ลอรีจับมันไว้ในมือแล้วแทงไมเคิลเข้าที่อก เขาล้มลงกับพื้นตาย ลอรีค่อยๆหยิบมีดออกมาจากตู้เมื่อเห็นสิ่งนี้ เมื่อขอให้ทอมมี่และลินด์เซย์ออกไปเธอบอกให้พวกเขาไปตามถนนไปที่บ้านของแมคเคนซีส์และบอกให้โทรแจ้งตำรวจ พวกเขาออกจากบ้านกรีดร้องดึงดูดความสนใจของดร. ลูมิสที่อยู่ข้างนอกและวิ่งขึ้นไปที่บ้านดอยล์ บ้านและบอกให้โทรหาตำรวจ พวกเขาออกจากบ้านกรีดร้องดึงดูดความสนใจของดร. ลูมิสที่อยู่ข้างนอกและวิ่งขึ้นไปที่บ้านดอยล์ บ้านและบอกให้โทรหาตำรวจ พวกเขาออกจากบ้านกรีดร้องดึงดูดความสนใจของดร. ลูมิสที่อยู่ข้างนอกและวิ่งขึ้นไปที่บ้านดอยล์
ด้านในลอรีกำลังทรุดตัวลงพิงประตูห้องที่เธอซ่อนตัวอยู่เหนื่อยและแทบหมดสติ เธอไม่สังเกตว่าไมเคิลคิดว่าจะตายแล้วค่อยๆโผล่ขึ้นมาข้างหลังเธอ ลอรีลุกขึ้นยืนและออกจากห้องทันทีไมเคิลคว้าคอเธอไว้และเริ่มบีบคอเธอ ลอรีต่อสู้กลับและดึงหน้ากากออกเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของไมเคิล ทันทีดร. ลูมิสปรากฏตัวที่ด้านบนสุดของบันไดและยิงไมเคิลด้วยปืนของเขา ไมเคิลถอยหลังเข้าไปในห้องอื่นขณะที่ลอรีล้มลงกับกำแพงด้านหลังเธอปิดหูของเธอ ดร. ลูมิสไล่ตามฆาตกรไปอีกห้องและเห็นเขายืนอยู่หน้าประตูระเบียง ดร. ลูมิสยิงเขาอีกห้าครั้งทำให้เขาล้มลงจากประตูและออกไปนอกระเบียง ไมเคิลกระแทกพื้นด้านล่างดูเหมือนว่าจะตาย หมอมองย้อนกลับไปที่ลอรีซึ่งพูดว่า “มันคือนักต้มตุ๋น” ดร. ลูมิสตอบอย่างเคร่งขรึม “ตามความเป็นจริง” เมื่อมองย้อนกลับไปด้านล่างเขาเห็นด้วยความสยดสยองว่าไมเคิลหายตัวไป แต่ดร. ลูมิสรู้ดีตลอดเวลาว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ลอรีตระหนักว่าไมเคิลยังไม่ตายและเริ่มสะอื้น ภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงด้วยภาพบ้านของไมเออร์และเสียงของไมเคิลหายใจแรงหลังหน้ากากของเขา
Michael Myers ชายในตำนานที่กลับบ้านในคืนฮาโลวีนเพื่อฆ่ายังมีชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่ง …
